BİR BEYAZ SAYFADA SANA BAKMAK

Her şey yapılabilir bir beyaz kağıtla
Uçak örneğin
Uçurtma mesela
Altına konabilir biri ötekilerden
Kısa olduğu için sallanan bir masanın
Veya şiir yazılabilir
Süresi ötekilerden kısa bir ömrün üzerine

Bir beyaz kağıda her şey yazılabilir
Senin dışında
Güzelliğine benzetme bulmak zor
Sen iyisi mi sana benzemeye çalışan her şeyden
Bir gülden, bir ilk, bir sonbahardan sor
Belki tabiattadır çaresi
Senin bir güle bu kadar benzemenin
Ve benim bilinci nasırlı bahçıvan çaresizliğim
Anlarım bitkiden filan
Ama anlayamam
Toprağın güneşle konuşmasını
Sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla

Sen bana ışık ver yeter
Bende filiz çok
Köklerim içimde gizlidir
Gelen giden ,açan solan, bere budak yok
Bir şiir istersin
İçinde benzetmeler olan
Kusura bakma sevgilim
Heybemde sana benzeyecek kadar
Güzel bir şey yok

Uzun bir yoldan geldim
Tedariksiz,katıksız bir yolcuyum
Yaralı yarasız sevdalardan geçtim
Koynumda bir beyaz kağıt boşluğu
Her şeyi anlattım
Olan olmayan, acıtan sancıdan
Bilsem ki sana varmak içindi
Bütün mola sancıları
Bütün stabilize arkadaşlıklar
Daha hızlı koşardım
Sever adım gelirdim
Gözlerinin mercan maviliğine

Sana bakmak, suya bakmaktır
Sana bakmak, bir mucizeyi anlatmaktır
Sana sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır
Aşk sorgusunda şahanem
Yalnız kelepçeler sanıktır
Ne yazsam olmuyor;çünkü bilenler hatırlar
Hem yapılmış hem yapma çiçek satanlar,
Bahçıvanlar değil,tüccarlardır.
Sen öyle göz,sen öyle toprak ve güneş ortaklığı
Sen teninde cennet kayganlığı iken
Sana şiir yazmak ahmaklıktır.

Bir tek söz kalır dişlerimin arasında
Ben sana gülüm derim ,gülün ömrü uzamaya başlar
Verdiğim bütün sözler sende kalsın isterim
Ben sana gülüm derim ,gül sana benzediği için ölümsüz
Yazdığım bütün şiirler sana başlayan bir kitap için önsöz

Sana bakmak,bir beyaz kağıda bakmaktır
Her şey olmaya hazır
Sana bakmak,suya bakmaktır
Gördüğün suretten utanmak
Sana bakmak,bütün rastlantıları reddedip bir mucizeyi
Anlatmaktır
Sana bakmak,Allah'a inanmaktır.
Yılmaz Erdoğan

1.     BİRİSİ

Bir şey var aramızda
Senin bakışından belli
Benim yanan yüzümden
Dalıveriyoruz arada bir
İkimiz de aynı şeyi düşünüyoruz belki

Gülüşerek başlıyoruz söze
Bir şey var aramızda
Onu buldukça kaybediyoruz isteyerek

Fakat ne kadar saklasak nafile
Bir şey var aramızda
Senin gözlerinde ışıldıyor
Benim dilimin ucunda

Nahit Ulvi AKGÜN

1.      YARIN
bir şeyler olacak yarın
duruşundan belli
kırdaki atların
bulutların koşuşundan belli
kazışından köstebeklerin toprağı

karıncaların telâşından belli
bir şeyler olacak yarın
belki bir tomurcuk
belki bir ağacın düşen yaprağı
belki de bir çocuk

pek o kadar göremesek de uzağı
kuşların uçuşundan belli
bir şeyler olacak yarın
öbür günden önemsiz
yarından önemli

                                       Bülent ECEVİT

           Üşüme ( Kime ne?)

Seni sevmek için, ne kadar sebep varsa içimde,
İşte seni sevmemek içinde, öyle…
Seni sevmek için ne kadar söz varsa dilimde,
Seni yermek için, sana ermek için, yok işte…

Bir yalan uyduruyorum ben kendimce,
Kendime umutsuzluk, sana umut.
Yollarıma çaresizlik düşmüş eşkıya,
Ben sana zehir zemberek bir suskunluğum,
Ben sana, gözlerinden vurulmuşum.
Sana açılan kapıların, üzerime kapanan sesinde.
Ben seni değil, kendimi unutmuşum.
Yaralarımın kanayan damarlarına,
Uykusuz gecelerimden kör sokaklar sürmüşüm.
Ne mutlu bana, ne mutlu…

En çok bir yıldız kayıyor biliyor musun?
Bir dilek tutuyorum işte,
Ellerin oluyor,tutunuyorum sana…
Soluksuz bir sokak lambası altında,
Şubat’a müebbet gözlerimi sunuyorum sana,
Anlasana...

Seni sevmek için ne kadar sebep varsa içimde,
İşte o kadar yalan uyduruyorum kendime,
O kadar yalan...
Kime ne?

Kendime yalanlarla tutunuyorsam, kime ne?
Kendimi sende unutuyorsam, kime ne?
Sende susuyor, Sende konuşuyorsam,
Sende uyuyup, Sende uyanıyorsam,
Vuruyorsam talan olan umudun mahzenine kendimi,
Kime ne?

Kime ne kendimi kanatıyorsam senin düşünde,
Yalan yada gerçek,
Sen!...
Sen, sakın gecesiz uykularımda üşüme!
Ben üşüyorsam…
Kime ne?

      Bedirhan GÖKÇE