|
Türküler Dolusu
Kirazın derisinin altında kiraz
Narın içinde nar
Benim yüreğimde boylu boyunca
Memleketim var
Canıma ciğerime dek işlemiş
Canıma ciğerime
Sapına kadar.
Elma dalından uzağa düşmez
Ne yana gitsem nafile.
Memleketin hali gözümden gitmez
Binbir yerimden bağlanmışım
Bundan ötesine aklım ermez.
Yerliyim yerli olmasına
ilmik ilmik, damar damar
Yerliyim.
Bir dilim Trabzon peyniri
Bir avuç tiftik
Bir çimdik çavdar
Bir tutam şile bezi gibi
Dişimden tırnağıma kadar
Ressamım.
Yurdumun taşından toprağından şurup gelir nakislarim
Taşıma toprağıma toz konduranın
Alnını karışlarım.
Şairim şair olmasına
Canım kurban şiirin gerçeğine hasına
icerisine insan kokusu sinmis misralara vurgunum
Bicak gibi kemige dayansin yeter
Egri bugru, kör topal kabulum
Sairim
Zifiri karanlikta gelse siirin hasi
Ayak seslerinden tanirim
Ne zaman bir koy turkusu duysam
Sairligimden utanirim
Sairim
Siirin gercegini koy turkulerimizde bulmusum
Turkulerle yunmus yikanmis dilim
Onlarla aglamis, onlarla gulmusum.
Hey hey, yine de hey hey
Salinsin turkuler bir uctan bir uca
Evelallah hepsinde varim
Onlar kadar sahici
Onlar kadar gercek
insancasina, erkekcesine
Bana bir bardak su' dercesine
Bir turku soylemeden gidersem yanarim.
Ah bu turkuler
Turkulerimiz
Ana sütü gibi candan
Ana sütü gibi temiz
Turkulerde tuter dag dag, yayla yayla
Koyumuz, koylumuz, memleketimiz.
Ah bu turkuler,
Koy turkuleri
Dilimizin tuzu biberi
Memleket ahvalini onlardan sor
Kitaplarda degil, turkulerde ara Yemen'i
Oleni, kalani, gidip gelmeyeni...
Ben turkulerden aldim haberi.
Ah bu turkuler, koy turkuleri
Mis gibi insan kokar, mis gibi toprak
Hilesiz hurdasiz, cirilciplak
Disisi disi, erkegi erkek
Kasi kas, gozu goz, yarasi yara
Bicagi bicak.
Ah bu turkuler, koy turkuleri
Karanlik kuyularda acilmis cicekler gibi
Kiminin reyhasindan gecilmez
Kimi zehir, kimi zemberek gibi.
Ah bu turkuler, koy turkuleri
Olgun bir karpuz gibi yarilir icim
Kan damlar ucundan, murekkep degil
iste soz, iste ses, iste bicim:
Uzun kavak gıcım gıcım gıcılar
iliklerine kadar islemis sızı
Artik iflah olmaz kavak agaci
Bu turkunun yureginde sanci var.
Ah bu turkuler, koy turkuleri
Ne duzeni belli, ne yazani
Altlarinda imza yok ama
iclerinde yurek var
Cennet misali sevisen
Cehennemler gibi dovusen
Bir cocuk gibi gulup
Magaralar gibi inleyen
Nasil unutur nasil
Omrunde bir kez olsun
Halk turkusu dinleyen...
|
